اگر تا به حال در مورد عکاسی کرلیان (Kirlian Photography) شنیده باشید، ممکن است بدانید که این نوع عکاسی تاریخچه ی طولانی ای دارد و بحث های زیادی پیرامون این موضوع جذاب وجود دارد.
عکاسی کرلیان یکی از اسرارآمیزترین ژانرهای عکاسان است که با افسانه و تا حدی با علم پشتیبانی می شود.
معمولا عکاسی کرلیان با عکس هایی در ارتباط است که ادعا می کنند هاله ی تمام موجودات زنده (از جمله انسان ها) را به تصویر می کشند.
اگر این موضوع قبلا توجه شما را جلب کرده، این راهنما در خصوص عکاسی کرلیان قطعا برای شماست!
عکاسی کرلیان
برای این که بفهمید چه چیزی افسانه است و چه چیزی واقعی است باید این مقاله را بخوانید. به خاطر داشته باشید که عکاسی کرلیان مدت ها پیش آغاز شد، زمانی که علم هنوز در حال رسیدن به دنیای افسانه ای بود.
اطلاعات زیادی برای اثبات یا رد کردن عکاسی کرلیان وجود دارند. صرفنظر از اعتقادات شما، این یک ژانر عکاسی است که ارزش بررسی کردن را دارد و خودتان پس از بررسی می توانید در خصوص واقعی بودن آن نظر دهید.
با ما همراه باشید تا با عکاسی کرلیان آشنا شوید و حقایق آن را کشف کنید.
به یاد داشته باشید که ما دانشمند، برقکار یا جادوگر نیستیم بنابراین هر کاری که برای دستیابی به این سبک انجام می دهید با مسئولیت خودتان انجام می شود.
عکاسی کرلیان چیست؟
عکاسی کرلیان تاریخچه ی طولانی و جذابی دارد که از سال 1939 آغاز شد.
سمیون و والنتینا کرلیان (که این سبک بعدها به خاطر آن ها کرلیان نامگذاری شد) در حالی که شاهد استفاده از یک منبع ولتاژ قوی و پروسه ی چاپ تماسی بودند، به طور تصادفی این پروسه را کشف کردند.
نقطه شروع
سمیون و والنتینا در حال بازدید از بیمارستانی در کراسنودار روسیه بودند، جایی که سمیون از تخصص خود در مهندسی برق برای تعمیر تجهیزات آزمایشگاهی استفاده کرد.
او در آن جا شاهد این بود که یک بیمار از طریق یک ژنراتور الکتریکی با فرکانس بالا تحت درمان قرار گرفت. این درمان مستلزم این بود که بیمار روی یک صفحه ی عکاسی قرار بگیرد و در معرض میدان های الکتریکی قوی قرار بگیرد.
سپس تصویری روی سطح صفحه ی عکاسی شکل گرفت که تا حدی شبیه پروسه ی اشعه ی ایکس بود.
چیزی که باعث جلب توجه سمیون کرلیان شد، ظهور ناگهانی نور کوچک و درخشانی بود که بین پوست بیمار و الکترودهای دستگاه ظاهر شد.
آزمایش ها
ظهور یک هاله ی واضح یا یک عنصر حیاتی، سمیون را تا حدی مجذوب خود کرد که او تصمیم گرفت خودش آزمایش کند و از اثرات آن عکس بگیرد.
او قصد داشت که از هاله های واضحی که دور سوژه تشکیل شده بودند عکس بگیرد.
او یک برقکار بود، پس این پروسه را در خانه تکرار کرد و با موفقیت تصاویری را از دستش ثبت کرد که در آن ها هاله هایی از اطراف دست ترشح شده بودند.
این آزمایش و نتیجه ی آن بودند که عکاسی کرلیان را با عکاسی از هاله ها ارتباط دادند.
تاریخچه
در حالی که این آزمایش در سال 1939 انجام شد، نتایج آن تا سال 1958 منتشر نشدند. این نمونه ی دیگری از کشفیات فرا روانی بود. البته با این وجود، پدیده ی کرلیان تا سال ۱۹۷۰ در بین عموم جا نیفتاده بود.
فرآیندی که توسط کرلیان به کار گرفته شد در دهه های گذشته و از زمانی که علنی شد، تا حد زیادی موضوع بحث بوده است.
البته هنوز هم افرادی که به پدیده های هاله ای اعتقاد دارند و افرادی که طرفدار علم هستند، در خصوص صحت این موضوع با هم بحث می کنند.
آیا عکاسی کرلیان واقعی و معتبر است؟
هنگامی که ایده ها، مفاهیم و باورها شکل می گیرند، قبل از این که علم آن ها را رد کند، افراد به بینش خود برای سنجیدن حقیقت تکیه می کنند.
این برای طیف گسترده ای از نظریه ها و باورها کاربرد دارد– بسیاری از آن ها تبدیل به نظریه هایی می شوند که در رسانه ها و فرهنگ عمومی نفوذ کردند.
با این حال زمانی که علم به این نظریه ها رسید و آن ها را تکذیب کرد، بیشتر افراد تصورات افسانه ای خود را رها کردند و توضیحات کارشناسان را پذیرفتند.
عکاسی کرلیان راهی متفاوت را برای روشنگری در پیش گرفت.
بیایید نگاهی دقیق تر به افسانه ها و حقایق علمی پشت عکاسی کرلیان و هاله ها بیندازیم.
چگونه یک عکس کرلیان بگیرید
قبل از این که سراغ افسانه ها و حقایق علمی در خصوص عکاسی کرلیان برویم، بیایید نگاهی به اصول اولیه ی این سبک عکاسی بپردازیم.
باید بدانید که پروسه ی کرلیان اصلی شامل دوربین یا لنز واقعی استاندارد یا تخصصی نبود. به خاطر داشته باشید که اولین آزمایش در نیمه اول قرن بیستم رخ داد که خیلی قبل تر از ظهور دوربین های دیجیتال بود.
در آن زمان، گرفتن یک عکس کرلیان نیازمند پروسه ی چاپ تماسی قدیمی بود که در آن یک ورقه کاغذ عکاسی را روی یک صفحه ی فلزی قرار می دادند. سپس سوژه ی عکس، بالای کاغذ قرار می گرفت.
مرحله بعد عکاسی کرلیان
با الکترودهای متصل به صفحه ی فلزی، فرکانسی با ولتاژ بالا از صفحه عبور می کرد.
این فرآیند چیزی را ایجاد کرد که با عنوان اثر تخلیه ی کرونا شناخته می شود و بین سوژه و صفحه ی فلزی رخ می دهد.
هنگامی که عکس ظاهر شد، تصویر حاصل سوژه ای را در وسط نشان می داد که در لبه های آن سیلوئت یا هاله ی درخشانی وجود داشت.
افرادی که هاله ها را می بینند
برخی از افراد بر این باورند که هاله ها، میدان انرژی نامرئی ای هستند که تمام موجودات زنده را احاطه کرده اند. با این حال اکثر ما نمی توانیم هاله ی شخص دیگری را ببینیم.
بسیاری از افراد ادعا می کنند که بینشی معنوی برای دیدن یا حتی خواندن هاله ی اشخاص دیگر دارند.
هاله ها در رنگ ها و شدت های مختلفی برای این افراد قابل مشاهده اند که به آن ها این امکان را می دهند که حالات احساسی و روحی یک شخص را “تعبیر کنند”.
تحقیقات علمی در خصوص واقعیت های هاله ها
درک این نکته ضروری است که معتقدان می گویند هاله ها همیشه هم قابل مشاهده نیستند. با این حال تعبیرکنندگان هاله ادعا می کنند که هاله به عنوان یک میدان انرژی در اطراف یک موجود زنده ی دیگر وجود دارد.
تحقیقات علمی زیادی در خصوص واقعیت های هاله ها وجود دارند. رایج ترین آن ها این است که افرادی که هاله ها را می بینند دچار حس آمیزی یا سینستزیا (Synesthesia) هستند.
سینستزیا
سینستزیا اختلالی غیر معمول است که در آن فرد ارتباط متقاطعی در حواس خود احساس می کند.
برای مثال برخی از رایج ترین تجربیات این افراد شامل حس کردن صداها با پوست، چشیدن اشکال و شنیدن رنگ هاست.
برخی دیگر در شرایط خاص، رنگ ها را حس می کنند و ممکن است رنگ های گرم را به افراد مهربان و دوست داشتنی و رنگ های سرد را به افراد خشک و نچسب نسبت دهند.
یک دلیل برای دیدن هاله این است که این افراد سینستزیای تشخیص داده نشده دارند.
هنگامی که هاله ی شخصی را می خوانند، سینستزیای آن ها حس آن ها را با رنگ اشتباه می گیرد و نتیجه این می شود که این افراد هاله ای را در اطراف شخص یا موجود زنده ی دیگری می بینند.
عکاسی کرلیان از دیدگاه افسانه ای
چیزی که درباره ی عکاسی کرلیان منحصر به فرد است این است که به عنوان یک تئوری کشف شده توسط کرلیان، آغاز شد.
سمیون و والنتینا کرلیان، این پدیده را بررسی کردند و آزمایش های خود را در خانه انجام دادند. با این تحقیقات، آن ها توضیحات افسانه ای اصلی در خصوص این پدیده را منتشر کردند.
تحقیقات آن ها به این نتیجه رسید که عکس هایی که هاله های اطراف موجودات زنده را نشان می دهند، نمایانگر نیروی پیش بینی شده ی زندگی هستند.
طرفداران معنویت در عصر جدید افسانه ی کرلیان را پذیرفتند. این افسانه معتقد بود که هاله ها همه ی موجودات زنده را احاطه کرده اند و نشان دهنده ی وضعیت روحی، جسمی و احساسی هر شخص هستند
کرلیان
کرلیان قدمی فراتر برداشت و ادعا کرد که عکس های آن ها دقیقا همان حالات روحی، احساسی و جسمی را تعبیر می کند و نمایش می دهد.
آن ها همچنین بر این باور بودند که این عکس ها و تعبیر هاله ها، می توانند برای تشخیص اختلالات پزشکی نیز استفاده شوند.
به احتمال زیاد تا به حال برای شما اتفاق نیفتاده که یک پزشک برای اثبات این که کمبود آهن دارید، به شما یک عکس کرلیان را نشان دهد، مگر این که با یک پزشک معتقد به اصول عصر جدید ملاقات کرده باشید.
عکاسی از هاله ها
دنبال کنندگان اصول عصر جدید پذیرفته اند که عکاسی کرلیان و عکاسی از هاله ها می توانند اختلالات روحی را تعبیر کنند، تشخیص دهند و حتی درمان کنند.
در حقیقت طیف وسیعی از رویکردهای درمانی معنوی و عرفانی، اغلب در دسته ی کرلیان قرار می گیرند.
بسیاری از پدیده های عصر جدید و عرفانی در طول سال ها آمده و رفته اند. اما هنوز واقعیات و ارزش هاله ها، عکاسی از هاله ها و البته عکاسی کرلیان طرفداران زیادی دارند.
عکاسی کرلیان از دیدگاه علمی
چیزی که در خصوص عکاسی کرلیان بسیار جالب است این است که به عنوان یک پژوهش علمی آغاز شد.
این یک باور یا افسانه ی قدیمی نبود که در طول زمان زیادی شکل گرفته باشد و علم در نهایت آن را از بین ببرد.
بلکه عکاسی کرلیان در عصر مدرن با رویکردی بسیار علمی آغاز شد.
جامعه ی علمی درباره ی عکاسی کرلیان تحقیق کرد و در بسیاری از موارد آنچه کرلیان و سایر معتقدان آن قبول داشتند را رد کرد.
علم واقعا چه می گوید
دیدگاه علمی، با افسانه ی کرلیان و این ادعا که نیروی حیاتی قابل مشاهده ای در اطراف هر موجود زنده وجود دارد موافق نیست.
این ادعا که افراد می توانند از طریق هاله ی شخص، اختلالات پزشکی را ببینند، تعبیر کنند و درمان کنند معمولا توسط دانشمندان رد می شود.
اصول اساسی عکاسی کرلیان
بعدا به نحوه ی گرفتن عکس های کرلیان اشاره می کنیم اما در حال حاضر باید با اصول اساسی آشنا شوید:
عکس های کرلیان نیازی به دوربین هاله و لنزهای عکاسی مخصوص ندارند. در عوض ، یک تکه کاغذ عکاسی روی یک صفحه ی فلزی قرار می گیرد و جسم زنده روی آن می نشیند.
یک فرکانس الکتریکی با ولتاژ بالا از صفحه عبور می کند تا منجر به نوردهی اولیه به کاغذ شود.
طی این پروسه، هوای اطراف سوژه یونیزه می شود و هر آبی که داخل یا روی سوژه ی زنده قرار داشته باشد به علت اثر تخلیه ی کرونا، درخشان می شود.
نکته مهم در عکاسی کرلیان
از آنجایی که تمام موجودات زنده حاوی مقداری مایع یا رطوبت هستند، دلیل علمی وجود دارد که این روش روی هر موجود زنده ای که انجام شود منجر به تولید هاله یا اثر تخلیه ی کرونا می شود.
هر چه رطوبت بیشتر باشد، هاله روشن تر و واضح تر خواهد بود. سایر عواملی که بر ظاهر هاله در عکس کرلیان تاثیر می گذارند شامل دمای اتاق، رطوبت، سطح ولتاژ و اندازه ی سوژه هستند.
علیرغم شواهد، آزمایشات و نشریات علمی، بسیاری از افراد بر این باورند که عکس کرلیان یک هاله ی واقعی است و نمایانگر نشاط معنوی است.
چگونه عکس های کرلیان بگیرید
در حالی که در ابتدا عکاسی کرلیان به استفاده از دوربین و لنز نیاز نداشت، این روزها همه چیز کمی ساده تر شده است.
امروزه در عکاسی کرلیان از کاغذ عکاسی برای ثبت اثر تخلیه ی کرونا در لحظه ی اکسپوژر (نوردهی) استفاده می کنند. یک پروسه ی فیلم عکاسی رنگی، کاغذ عکاسی را ظاهر (چاپ) می کند تا عکس را نشان دهد.
هشدار
دستگاه کرلیان، یک دستگاه خریداری شده از مغازه نیست. بلکه این دستگاه به خرید اجزای جداگانه و در کنار هم قرار دادن آن ها نیاز دارد.
همچنین برای کار با آن باید در زمینه ی لوازم الکترونیکی، کمی تجربه داشته باشید.
یکی از عناصر مهم دستگاه، سیم پیچ جرقه ای با ولتاژ بالاست.
قبل از این که عکس کرلیان بگیرید حتما اطمینان حاصل کنید که در یک محیط کاری ایمن و دور از کودکان و حیوانات کار می کنید. اگر هر گونه شک و تردیدی دارید، با یک برقکار مجرب مشورت کنید.